ارائه مدل پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی براساس ویژگی های شخصیت و اهداف پیشرفت در میان دانشجویان دانشکده پرستاری

مقدمه: شناسایی عوامل تاثیرگذار بر تعلل ورزی تحصیلی به عنوان یک آسیب روان شناختی رایج در محیط های تحصیلی حائز اهمیت می باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس ویژگی های شخصیت و اهداف پیشرفت انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی تحلیلی برروی 258 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه ای خود گزارشی شامل خرده مقیاس های اهداف پیشرفت، ویژگی های شخصیت و تعلل ورزی تحصیلی پاسخ دادند. نتایج: تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان داد که ویژگی شخصیتی روان نژندی از طریق واسطه گری اهداف پیشرفت بر تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان دارای اثر غیر مستقیم و مثبت می باشد. همچنین ویژگی های شخصیتی برونگرایی، وظیفه مداری، توافق پذیری و گشودگی در تجربه از طریق واسطه گری اهداف پیشرفت بر تعلل ورزی تحصیلی دارای اثر غیر مستقیم و منفی هستند. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، برنامه ریزان دوره های پرستاری باید با تدارک یک محیط با نشاط علمی، بستر شکل گیری ویژگی های مثبت شخصیت را در دانشجویان به وجود آورده تا زمینه اتخاذ الگوی هدف گزینی مناسب و به تبع آن کاهش تعلل ورزی تحصیلی در آنان فراهم گردد. همچنین با اجرای سنجه های شخصیت و شناسایی عمیق تر رگه های درونی شخصیت فراگیران، می توان آنها را از قرار گرفتن در معرض آسیب های روان شناختی مانند تعلل ورزی تحصیلی دور نگه داشت.